RUBRICA

RUBRICA
RUBRICA
inter austeros colores Plinio, l. 35. c. 6. h. c. qui minus lucidi floridique nec tam vegeti intensique luminis, adeoque obtusius pinguiusque relucent. Aegyptia et Africana fabris utilissima, quia maxime sorbetur picturis, ut habet Idem: milius directuris, habet Salmasius. Nam funicolô rubricâ tinctô dirigebant ligua secanda Fabri. Vetus Epigr. ὑπὸ τεκτόνων
———— ———— μιλτοφυρῆ τε
Σχοῖνον ὑπ᾿ ἀκρονύχῳ ψαλλομένην κανόνι.
In ferrariis eam metallis nasci, ait porro Plinius, Theophrastum sequutus, et ex ochra exusta fieri, qua de re vide Salmas. ad Solin. p. 1156. et supra, ubi de Lemnia rubrica; Σινώπη et Σινωπὶς generale eius nomen est. Eâ Veteres interdum, uti et miniô, librorum indices, id est, titulos, notabant; inde factum, ut et pro titulo ipso rubrica capiatur. Paulus, l. 2. §. recup. ff. de interd. Recuperandae possessionis causâ inter dicta proponuntur sub rubrica, unde vi. HInc illud Iuvenalis, Sat. 14. v. 192.
———— ———— perlege rubras
Maiorum leges.
Et Persius, Sat. 5. v. 90.
Exceptô si quid Masuri rubrica vetavit etc.
De quo Rubricae usu notat Hadr. Turnebus, Adversar. l. 4. c. 5. Rubricas Veteres tantum posuisse inpublico legitimoque iure, ut Maiestas Legibus accresceret, capitibusque carum sinopide insignitis et sanguineum quiddam et cruentum fortasse etiam minantibus, nec ad Praetoris album pertinuisse: tum etiam Iurisconsultorum libros rubricâ notari non solitos; quod tamen cum superirorum Auctorum sententia minus convenit. Idem addit, Democritum Physicum gravissimum ea, quae expertus ipse erat, consignâsse rubra cerâ annulô impressa, et postea Commentariis commisisse, ex Vitruvio. l. 9. c. 3. Vide supra in voce Chirocmeta et plura hanc in rem apud Ioann. Calvinum. Lexic. Iurid. it. aliquid, voce Plastica, nec non infra ubi de Signandi ritu. In Ecclesia Romana, Rubrica appellatur norma illa, quae modum recitandi divioum Officium ac aliarum functionum Ecclesiasticarum, praescribit; solet enim et illa rubris characteribus formari. Cuiusmodi Rubricas Iohannes Buchardus Papae Ceremoniarum Magister collegisse fertur; Theologi Communionis illius in praeceptivas et directivas distinguunt, ut videre est apud Dominic. Macrum, in Hierolex.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rubrică — RÚBRICĂ, rubrici, s.f. 1. Despărţitură (verticală sau orizontală), cuprinzând una sau mai multe coloane, într un registru, formular, grafic etc. 2. Spaţiu rezervat (permanent) într o publicaţie periodică pentru articole dintr un anumit domeniu. 3 …   Dicționar Român

  • rúbrica — (Del lat. rubrīca, der. de ruber, rojo). 1. f. Rasgo o conjunto de rasgos de forma determinada, que como parte de la firma pone cada cual después de su nombre o título, y que a veces va sola, esto es, no precedida del nombre o título de la… …   Diccionario de la lengua española

  • Rúbrica — Saltar a navegación, búsqueda Una rúbrica es una herramienta de calificación utilizada para realizar evaluaciones subjetivas. Es un conjunto de criterios y estándares ligados a los objetivos de aprendizaje usados para evaluar la actuación de… …   Wikipedia Español

  • rubrica — {{hw}}{{rubrica}}{{/hw}}, (evit.) rubrica s. f. 1 Quaderno coi margini a scaletta segnati con le lettere dell alfabeto per indirizzi e appunti di vario genere. 2 (est.) Sezione di un giornale, trasmissione radiofonica o televisiva relativa a un… …   Enciclopedia di italiano

  • rubrica — rubricá vb., ind. prez. 1 sg. rubrichéz, 3 sg. şi pl. rubricheáză Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  RUBRICÁ vb. I. tr. (Liv.) A împărţi în rubrici, a clasifica. [cf …   Dicționar Român

  • rubrica — /ru brika/, com. ma err. / rubrika/ s.f. [dal lat. rubrīca ocra rossa , der. di ruber rosso ]. 1. [quaderno con il margine laterale scalettato e recante le lettere dell alfabeto, usato per annotarvi nomi e dati vari] ▶◀ taccuino. ‖ agenda, bloc… …   Enciclopedia Italiana

  • rúbrica — ▌ rúbrica lemnia pronominal bol arménico. ▌ rúbrica sinópica pronominal bermellón. * * * Sinónimos: ■ firma, signatura, epígrafe, rótulo, título, trazo, signo, rasgo, autógrafo …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • rubrica — |í| s. f. 1. Almagre. 2. Sinal indicativo dos movimentos e gestos dos atores, consignado nos respectivos papéis. 3. Nota em letra vermelha nos breviários, missais, etc. 4. Nota. 5. Firma em breve. 6. Cifra que muitas pessoas fazem no fim dos seus …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • rúbrica — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Trazo o rasgo que acompaña a la firma de una persona: Ésta es la rúbrica del director del banco …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Rubrīca — (lat.), 1) rothe Erde; 2) jede aus der Erde gegrabene rothe Farbe, Zinnober, Röthel etc.; bes. die R. africana (Afrikanischer Röthel), ein bei den Alten häufig zum Malen angewandter Farbenkörper; 3) Titel u. Überschriften in den Büchern, welche… …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”